Climate Change and Turkey’s Compliance with the European Green Deal
DOI:
https://doi.org/10.37497/sdgs.v4igoals.20Keywords:
Climate Change, , Green Deal, , Turkey,, Carbon Neutrality, , EU Environmental PolicyAbstract
Objective: The objective of this study is to analyze Turkey's alignment with the European Union's Green Deal and climate change strategies, evaluating the opportunities and challenges for Turkey in transitioning to a carbon-neutral economy by 2050.
Method: This research employs a SWOT analysis (Strengths, Weaknesses, Opportunities, and Threats) to assess Turkey's position concerning climate change mitigation efforts, particularly focusing on compliance with the EU Green Deal and other international climate agreements, such as the Paris Agreement.
Results: The analysis identifies significant strengths, including Turkey's potential to adopt carbon-free growth models and the benefits of aligning with EU environmental policies. However, weaknesses such as inadequate public awareness and financial constraints hinder progress. Opportunities include increased trade with the EU and enhanced environmental protection, while threats include potential economic priorities conflicting with climate goals and societal resistance to rapid change.
Conclusions: Turkey has substantial potential to benefit from adopting the European Green Deal, but success depends on improving public awareness, infrastructure, and financial support. Enhanced cooperation with the EU and policy adjustments will be critical to achieving sustainable development goals and a carbon-neutral economy by 2050.
References
Albayrak, A., Atasayan Ö., 2015. Yerel düzeyde iklim değişikliği farkındalığı analizi / Gebze Örneği., Second International Sustainable Buildings Symposium, 685 – 693
Andrews, K., J. Bower, C. R. Christensen, R. Hamermesh, and M. E. Porter. (1986). Business Policy: Text and Cases. 6 Homewood, IL: Richard D. Irwin.
Arıkan, Y., 2006, “Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi ve Kyoto Protokolü Metinler ve Temel Bilgiler”, REC Türkiye, Ankara, (https://rec.org.tr/wp- content/uploads/2016/11/iklimkyoto1.pdf).
Avrupa Komisyonu. (2019). A European Green Deal: Striving to be the First Climate-Neutral Continent. European Commission, https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019- 2024/european-green-deal_en#policy-areas (Erişim tarihi: 13/05/2021)
Avrupa Komisyonu. (2019). A European Green Deal: Striving to be the First Climate-Neutral Continent. European Commission, https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019- 2024/european-green-deal_en#policy-areas (Erişim tarihi: 13/05/2021)
Avrupa Parlamentosu. (2020). EU Parliament News. European Parliament, https://www.europarl.europa.eu/news/en/headlines/society/20200109STO69927/europ es-one-trillion-climate-finance-plan (Erişim tarihi: 14/05/2021)
Aydın, A. H., Çamur Ö., 2017, “Avrupa Birliği Çevre Politikaları ve Çevre Eylem Programları Üzerine Bir İnceleme”, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 7, Cilt: 7, Sayı: 13, Bingöl.
Çokgezen, J., 2007. Avrupa Birliği Çevre Politikası ve Türkiye, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt XXIII, Sayı 2., İstanbul.
Cook, J. vd. “Quantifying the consensus ob anthropogenic global warming in the scientific literature”, Environmental Research Letters, 8: 1-7 (2013).
Engin, I., 2019. İklim Değişikliği ile Mücadelede Mali Politikalar, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Maliye Anabilim Dalı Yüksel Lisans Tezi., Balıkesir.
Güldoğan, E., 2010. Avrupa Birliği Emisyon Ticareti Sisteminin Ekonomik ve Yönetimsel Sorunları., 2. Türkiye İklim Değişikliği Kongresi, TİKDEK 2010., İstanbul.
IPCC, 2001. Third Assessment Report: Climate Change 2001 (TAR), UNEPWMO, http://www.ipcc.ch.
Kaypak, Ş., 2013. Çevre Sorunlarının Çözümünde Küresel Çevre Politikalarının Önemi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 31. ss. 17-34. Muğla.
Kılıç, Selim. 2001. Uluslararası Çevre Hukukunun Gelişimi Üzerine Bir İnceleme. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 2. ss. 131-149.
MacCracken, M. C., “Global Warming: A Science Overview”, Global Warming and Energy Policy, Kluwer Academic/Plenum Publishers, 151- 159, New York (2001).
Paksoy, S, 2019. "Türkiye’nin İklim Aksiyonunun Bugünkü Durumu" Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 28: 155-169
Şahin ve Önder, 2021. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 9, Sayı: 112, Ocak 2021, s.194-216, Ankara
Taşdan, F., (2009), “Kyoto Protokolü Finansal Destek Mekanizmaları Çerçevesinde Türkiye’de Gönüllü Salım Ticareti”, 1. Ulusal Enerji Verimliliği Forumu, İstanbul.
Tuğaç, Ç., 2014., İklim Güvenliği Açısından Su Kaynaklarının Yönetimi, Çağdaş Yerel Yönetimler, Cilt 23 Sayı 3 Temmuz 2014, s. 1-30.
UNFCCC, Kyoto Protocol Reference Manual, 2008., https://unfccc.int/resource/docs/publications/08_unfccc_kp_ref_manual.pdf
Yaşama Dair Vakıf – Ya Da, 2015., Türkiye’de Sivil Toplumun Gelişimi ve Sivil Toplum Kamu İşbirliğinin Güçlendirilmesı Projesi, Verilerle Sivil Toplum Kuruluşları, İstanbul.
Yıldırım, U., Budak S., 2005., Son gelişmeler Işığında Avrupa Birliği Çevre Politikasında Değişimler ve Türkiye’nin Politik Yaklaşımı, Avrupa Araştırmaları Dergisi, Cilt 13, Sayı 12, 2005, s.197-199.
